Tom, Rozdzial

 1     1, 11|          śpiewały zrazu mocno a górnie, jakby głosu probowały,
 2     3, 26|       słońca uczynione, że bije górnie, dzwoni, huczy radośnie,
 3     3, 31|        konopne i oczyma toczyli górnie, jednako rozmowni byli,
 4     3, 34|    wszystkim, śpiewały czysto i górnie, śpiewały niebosiężnie jakimś
 5     4, 37|          a wszelaki głos leciał górnie i radośnie, nawet ziemie,
 6     4, 37|      wypominać nieboszczyka tak górnie i z takimi łacińskimi przepowiadkami,
 7     4, 38|    wysoką nutę brał, przeciągał górnie, a czystym głosem zawodził
 8     4, 38|    wciąż, biły miarowo, mocno i górnie, wynosząc się ku słońcu
 9     4, 40|     ptakami leciał kajś wysoko, górnie nad światem i krzykał z
10     4, 41| rozdzieli! - medytował gorzko i górnie.~Świt się już robił, całe
11     4, 45|   Światami dusza się jego nosi, górnie we gwiazdy patrzy z bliska,
12     4, 46|    Mówił gorąco, a chwilami tak górnie, że nie sposób było wyrozumieć