Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |     miłościwie na niego w tej godzinie i rzekł ostatnim tchem:~-
 2     2, 16| Pański.~- Chrystus się w onej godzinie narodził, to niech każde
 3     2, 22|      których człowiek tylko w godzinie cudu albo i we śnie zagląda,
 4     2, 22|       jeszcze w tej ostatniej godzinie zatwardziały, chociaż złe
 5     2, 24| nabrzmiałych, a gdy po jakiej godzinie Hanka zabierała się do wyjścia,
 6     3, 26|    się jeno krzepiła w każdej godzinie i tym się broniła od mrozów,
 7     3, 26|   musi mieć w ręku w skonania godzinie, i te kilkadziesiąt złotych
 8     3, 29|    Hale, kiej mi choćby w tej godzinie potrzeba!~Zwijała prędko
 9     3, 36|  pomarł w onej łaski Pańskiej godzinie.~Świt się nad nim uczynił,
10     4, 38| chyliły kornie w onej świętej godzinie przed Panem, jakoby utajonym
11     4, 45| człowiek mocen w onej świętej godzinie! Z Bogiem by się zmagał,
12     4, 48|       jednym objawionej w tej godzinie żywota.~Ni słowa nie przemówili