Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    wójtowa osada leżała trochę w głębi.~W oknach się świeciło i
 2     1, 3 |          gniewny głos krzyczał z głębi zadymionej sieni:~- Jacek!
 3     1, 4 | przedzielona tylko odeń drogą, w głębi wielkiego ogrodu, pełnego
 4     1, 6 |          ziemię i przemiękały do głębi, aż drzewo każde, źdźbło
 5     1, 10|      jakby pożar buchał gdzieś w głębi lasów.~Boryna przyodział
 6     2, 14|     trąconych gałęzi.~Dom stał w głębi, w księżym podwórzu, a ino
 7     2, 14|       papierowymi paskami, zaś w głębi już niedojrzanej brzęczał
 8     2, 14|   czerniały ściany, występował w głębi za szopą ostry szczyt brogu.
 9     2, 20|          tym, był nawet pewnym w głębi Jagusinej niewinności, ale
10     3, 26|          i chałupie, siedzącej w głębi, ale jeno krowy pod oknami
11     3, 32|          przed ich dom stojący w głębi. Organiścina już była na
12     4, 38|        wciąż i co trochę ginął w głębi mieszkania, i co trochę