Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        drodze.~Słońce było już chyla tyla nad chałupami i świeciło
 2     1, 5 | poślepłe całkiem wywłoki, żeby chyla tyla do koni były podobne
 3     2, 19|     się ino zdarzyła robota, a chyla tyla wyskrzybali, iż jakoś
 4     2, 24|   zagrzebie.~Ledwie rozedniało chyla tyla i ludzie oczy z pomroki
 5     2, 25|      się jeno uczynił świt, że chyla tyla rozedniało i jaki taki
 6     2, 25|   krzykną i wraz całą ławą się chylą, i w lutą śmierć padają.~
 7     3, 31|         jeno się świt przetarł chyla tyla, cała wieś stanęła
 8     3, 32|     ziemniaki krajało na tyla, chyla oczków miały - kwękała sprzeczliwie
 9     3, 33|      lasu... juści, żeby tylko chyla tyla... a resztę dokupię...
10     4, 37|  ledwie co słońce wyniesło się chyla tyla nad chałupy, a już
11     4, 38|    skamle o pożyczki, aby choć chyla tyla zebrać, bo leda dzień
12     4, 40|    wyrozumieć, lecz skoro jeno chyla tyla poszarzały okna, podniesła