Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |     nie cniło samemu. Amen! - bełkotał~Jambroży, ale że, więcej
 2     1, 8 |   pijcie... sierotam jest...- bełkotał niewyraźnie spod ściany,
 3     1, 8 |      kużdego, prawo jest... - bełkotał pijany Szymon.~- Nieprawda!
 4     1, 10|        Co ty, Antek? Co ty? - bełkotał przestraszony, bo Antek
 5     1, 11|       ludzie kochane, mówię - bełkotał niewyraźnie, bo nie po jednym
 6     2, 16|       gorąc mię rozbiera... - bełkotał zestraszony.~- Do Nastki
 7     2, 19|        Puśćcie ją, puśćcie! - bełkotał Antek zgoła nieprzytomnie
 8     2, 25|  głowę na wybojach i raz wraz bełkotał cicho, prosząco, żałośnie:~-
 9     3, 27| przygasły i zasnuły się mgłą, bełkotał jeszcze cosik, i jakby próbował
10     3, 31|    pomagali... no, mówię... - bełkotał latając po nich oczyma.~-
11     3, 32|       bór odhukiwał z wolna i bełkotał, kieby z tej głębokiej,
12     4, 42|       już cię nie popuszczę - bełkotał gorąco i zazierając jej