Tom, Rozdzial

 1     1, 10|     miarkuj się, Antek, byś nie żałował.~- A w mojej chałupie ludzi
 2     1, 10|         ojciec nie będzie sobie żałował niczego- szepnęła kowalowa
 3     1, 12| rozprutej pierzyny, bo Łapa nie żałował sobie uciechy; powrócił
 4     1, 12|       zrobiła swoje. Boryna nie żałował i flachę puszczał częstą
 5     2, 22|        się Jastrząb, za grzechy żałował, Boga przepraszał, rozgrzeszenie
 6     3, 35|        ze swojej strony też nie żałował namów, a jak było potrza
 7     4, 37|       niby to wzdychał, niby to żałował i łzy obcierał, a w oczy
 8     4, 37|        dobrowolnie i gnatów nie żałował. Widziałem go przy robocie.
 9     4, 39|        inne potrzeby grosza nie żałował i dlatego Pan Bóg mu błogosławił...~
10     4, 45|         Naczelnikowi pisarz nie żałował, to pewnikiem i la pana
11     4, 47|    ostrożnie Antek.~- Zaśbym ta żałował, już mi kością w gardle