Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |   głowa przy głowie, jako ten zagon pełen maków czerwonych i
 2     1, 6 |   mgle i leciały, z zagonu na zagon.~Jagna skończyła dopiero
 3     1, 6 |     skończyła dopiero co swój zagon, zmęczona była srodze, głodna
 4     1, 11|    kapot białych - jakoby ten zagon, rozkwitłymi kwiatami pokryty;
 5     1, 11| głowie - niby ten rozkołysany zagon dostałego żyta, gęsto przekwiecony
 6     2, 25|      się w gęstwę kieby w ten zagon długi, szumiący zbożem,
 7     3, 26|       i rozczuleniem w każden zagon, w każde pólko z osobna.~-
 8     3, 29|       zaśmiał się wchodząc na zagon.~- Jakże... kto groch sieje
 9     3, 31|         Kozłowa też chciałaby zagon pod len na odrobek.~- Tyla
10     4, 49|       w oczy, ale wparł się w zagon i jął siec, spokojnie nasłuchując
11     4, 49|     spluwał, nogami krzepko w zagon się wpierał, przyginał grzbiet