Tom, Rozdzial

 1     1, 12|         się... juści... bieży i krzyczy... juści ona!... Pietrek
 2     2, 14|   Frania przylata zestraszona i krzyczy, że Magdzie się coś stało!
 3     2, 15|          z dawna! A to nic jeno krzyczy, wrzeszczy, lata, jako te
 4     2, 15|       powiedział Bartek.~- I... krzyczy, by się przed młynarzem
 5     2, 16|     zaraz szli do niej, już tam krzyczy i wydziera się, że pewnie
 6     2, 16|       ale kiedy mówicie, że już krzyczy, to polecę zajrzeć. Byłam
 7     2, 24| niedźwiednikami, bębni w okno i krzyczy: "Gore!"~Jezus Maria! w
 8     3, 27|  chłopak nadbiegał i już z dala krzyczy:~- Boryna zabit, Antek zabit,
 9     3, 33|       widziałem. Ciotka na mnie krzyczy, a to ksiądz wypasł: Poszedłem
10     3, 33|     pełno Żydów, każden o swoje krzyczy! Powiadał mi borowy, co
11     3, 34|      Gulbasiak leci naprzeciw i krzyczy zestrachany: "Pod jałowcami
12     3, 34|      Kozłowa.~- Zgorszenie samo krzyczy; co tu dodawać? - uspokajały
13     4, 45|      nic jej nie będzie.~- Ależ krzyczy, jakby ją ze skóry obdzierał.~-