Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |          głuchym jękiem, a ludzie wzdychali żałośnie w strasznej tęsknocie -
 2     1, 9 |         Jezu kochany! Mój Jezu! - wzdychali i podnosili szare, jak ta
 3     1, 9 | niezgłębioną...~- Każdy umiera! - wzdychali ciężko z kamienną rezygnacją
 4     2, 14|         utajeniu głębokim, czasem wzdychali, to roztapiali duszę w tej
 5     2, 19|           powspierani na rękach i wzdychali, no i Antek, siedzący w
 6     2, 22|     przykazania powiadał, że jeno wzdychali ciężko medytując i rozważając
 7     3, 30|          paśli jeno chciwe oczy i wzdychali, bo w każdym sercu krzewiły
 8     3, 31|     bliskości, że długi czas jeno wzdychali rozwodząc ręce i spoglądając
 9     3, 33|           to wszystko podzieje? - wzdychali starzy patrząc na młódź,
10     3, 35|        drapali się jeno po łbach, wzdychali ciężko i, nie ważąc się
11     4, 37|         luty dygot przejmował, że wzdychali coraz ciężej, a już poniektóry