Tom, Rozdzial

 1     2, 16|            Pańską niedolą, a Jaguś wsparłszy twarz na dłoniach też płakała,
 2     2, 18|      wymiona, wytarła je zapaską i wsparłszy głowę o kałdun krowi zaczęła
 3     3, 30| przysiadała pod drzewem i skulona, wsparłszy twarz na pięściach, zapadała
 4     3, 32|       płacz chycił za gardziel, że wsparłszy się o barłóg Pietrkowy zaryczała,
 5     3, 33|     Tereska przysiadła na żerdce i wsparłszy brodę na pięściach patrzyła
 6     3, 35|      przysiadła w wywartym oknie i wsparłszy się o futrynę patrzyła żałosnymi
 7     4, 37|        obłokiem. Jambroż z Jagatą, wsparłszy się o niego głowami, zadrzemali
 8     4, 42|       chłód ździebko przejmował, i wsparłszy się w krzyż plecami, zapatrzony
 9     4, 45|            po drodze sporą gałąź i wsparłszy się o płot obstrugiwał,
10     4, 45|        Jagusia kucnęła naprzeciw i wsparłszy brodę na pięści zasłuchała
11     4, 49|            psa, poprawił torebek i wsparłszy się na kulach rzekł:~- Ostańcie