Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        Józka przyszła od udoju i wnetki narządziła śniadanie~- Józka!
 2     1, 3 |    westchną modlitewnie, a padną wnetki w proch przed Majestatem,
 3     1, 5 |     bakierując nieco czapkę...~- Wnetki by cię tu godziły do siebie...~-
 4     1, 5 |        dłużej nacieszyć.~Ostygła wnetki, bo kupcowa powiedziała
 5     1, 6 |       zamajaczył we mgle i ginął wnetki, że tylko człapanie trepów
 6     1, 7 |      jakoby się zjeść chcieli...~Wnetki, bo jakoś w pacierzy parę,
 7     3, 26|          ano musi nade dniem, by wnetki imać się pługa i do orki
 8     3, 26|     nabrzmiałe tym wszystkim, co wnetki się stanie zielenią, kwiatem
 9     3, 27|        wygnała precz gęsiory, iż wnetki wojnę uczyniły z kurami,
10     3, 29|         i drzewinami miotał.~Ale wnetki po przypołudniu, mimo wichury
11     3, 31| zmierzchu zaczęli ściągać z pól.~Wnetki rozbłysły chaty i zawrzały