Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        wama też w głowie, jeszcze tamta dobrze nie ostygła...~-
 2     1, 10|    jeszcze od zeszłej zimy, że to tamta po śmierci matki pobrała
 3     1, 10|           bucz, głupia! Wyporządź tamtą stronę, Roch będą mieli
 4     2, 14|        gębę na Weronkę, bo jakże, tamta wystawiła do sieni cebratkę
 5     2, 17|        rękę przed kropielnicą, by tamta pierwsza umaczała palce,
 6     3, 26| Jagustynką.~- Jagata! - krzyknęła tamta z wydziwem niemałym.~- Dyć
 7     3, 27|         cały głos nasłuchując, co tamta wyszczekuje na odzew.~-
 8     3, 28|         Zrozumiała też rychło, że tamta jej stróżuje, więc choć
 9     3, 31|         syczała jej nad uchem, aż tamta pobladła chyląc głowę coraz
10     3, 35|          nawet nie spojrzawszy na tamtą.~Poszli razem drogą nad
11     4, 45|   patrzała na niego przez okno, w tamtą noc wiośnianą.~Ale i Jasia