Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |            półgłosem pacierz.~A że spali już wszyscy, rozzuł się
 2     1, 3 |       odmawiać pacierze.~Gospodarz spali jeszcze, w oknach chałupy
 3     2, 14|            domu, bo u Weroniki już spali, a stary też wkrótce przyległ
 4     2, 20|             ale nic nie wskórał.~- Spali mnie, zobaczycie!~I od tej
 5     3, 27|            bardziej, iż w chałupie spali, a i w podwórzu było cicho.~
 6     3, 27|            już wszyscy na plebanii spali... i jużem go brał... a
 7     3, 33|         Późno już było, w chałupie spali, tylko Witek siedział pod
 8     3, 36|         się ciche dychania, ludzie spali na powietrzu, powierzając
 9     4, 40|           że już cały czas, dopóki spali, chodziła ledwie przytomna
10     4, 40|       przeszedł obiad, a oni wciąż spali. Porozpędzała wszystkich
11     4, 42| przywidziało, jako do stodoły, kaj spali, już się wdzierają mąty