Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |           Baj baju, chłop śliwy rwie, a ino ich dwie! Ja waju
 2     1, 11|     radością, i dusza tęskliwie rwie się za te rozłogi szerokie,
 3     1, 12|   przejdzie... pomóżcie, bo tak rwie, tak boli...~- Takiś to
 4     2, 14|     dziwota, że się do tego nie rwie.~- Przyzwyczai się jeszcze,
 5     2, 17|       drzewo przywalone zwałami rwie się o wiośnie do słońca,
 6     2, 18|  łagodniej.~- A nie, kręci ino, rwie, zamiata i tak kurzy, tak
 7     2, 19| piersiach rozpiera, że samo się rwie ze mnie, samo...~- Mówię
 8     2, 20|           Baj baju, chłop śliwy rwie, a ino ich dwie! Ludzkie
 9     4, 43|      pies.~- Cie, nawet się nie rwie uciekać, oswojona czy co?~-
10     4, 47|       zawzięty. Tereska doma?~- Rwie len u proboszcza i jeszcze
11     4, 49|       bez pamięci, czasami jeno rwie się kajś uciekać, lamentuje