Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |         rzeźników, jako te braty rodzone, stali piekarze i na podesłanej
 2     1, 8 |     pijta, ludzie kochane, braty rodzone, krześcijany wierne! - zapraszał
 3     1, 11|     pijta, ludzie kochane, braty rodzone!... Jakobym zwiesnę w sercu
 4     2, 16|       jak ta dziadówka... jak... rodzone dzieci... samą mię ostawiły
 5     3, 28|   krzywdziciele moi, choć dzieci rodzone... zaszłam, nie czas krzywdy
 6     3, 29|       kochane, gospodynie, matki rodzone! - szlochała rzewliwie,
 7     3, 31|     wychowała, jak to dzieciątko rodzone, dyć w tym samym roku się
 8     3, 34|       morgi.~- Pij, bracie, to i rodzone nie zrobiłyby poczciwiej...~
 9     4, 37|     śladu, że o nim nawet dzieci rodzone nie przypomną? ~Żałością
10     4, 41|          grunt, spomóżcie, braty rodzone, a to już wama za to do
11     4, 45| przyjacioły serdeczne, jak braty rodzone, nawet te malwy osypane