Tom, Rozdzial

 1     2, 16| szarzyzny, podnosiła się i szła radosna, czująca mocno na spotkanie
 2     2, 17|         prawie. Z przyczajoną a radosną wzgardą przyglądała mu się
 3     2, 20|      powróciła do chałupy dawna radosna wrzawa, ten spokój wewnętrzny
 4     2, 25|      okrwawieni, napełniali las radosną wrzawą.~Kobiety opatrywały
 5     3, 32|     zerwały się na nogi trzęsąc radosną wrzawą, aż się zakotłowało
 6     3, 35|   wiadomość i rozkołysała jakąś radosną, cichą nadzieją, że nie
 7     4, 37|      słońcu i śpiewają głęboką, radosną pieśń życia...~Szli wsią
 8     4, 38|      zarówno rozpierała jednaka radosna lubość odpustowania. I nie
 9     4, 41|    przemian, zgoła jakby pijany radosną nadzieją.~A kiej się ździebko
10     4, 45|      niego choćby jeno tą myślą radosną; krążyła bowiem kole niego
11     4, 45|        skowronek, niestrudzenie radosna i weselnie rozkwitła, kieby