Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |    cierpliwie stał przy kracie, przysunął się nieco do Paczesiowej
 2     1, 5 |       jakie - zarządził stary i przysunął przed komin ławkę, na której
 3     2, 15|         aż się pokładali.~Antek przysunął się bliżej, prawie w progu
 4     2, 16|     ogniem grały im oczy.~Antek przysunął się jeszcze bliżej, wsparł
 5     2, 18|     będę, przyjdź!... - błagał.~Przysunął się z tyłu, bo wciąż siedziała
 6     3, 27| zmrużonymi ślepiami.~- Wiecie - przysunął się tuż do niej - organista
 7     3, 33|      się twarz kryjąc, a on się przysunął nagle, obejmując ją chciwymi
 8     3, 33|     srodze czegoś zadumana, gdy przysunął się kowal i wpodle szedł.~
 9     4, 38|         przyszła i dokąd idzie.~Przysunął się do niej Mateusz i szepnął
10     4, 41|        A niepodobna do się... - Przysunął się bliżej.~- Nie zafrasowałeś
11     4, 46| wyciągnęła nienasycone ramiona, przysunął się ździebko, bliżej, tak