Tom, Rozdzial

 1     1, 4 | Niezgłębiona cichość nocy jesiennej przejmowała świat, tylko gdzieniegdzie
 2     2, 13|            na ścieżaj obory, radość przejmowała wszystkich, a już dzieci
 3     2, 16|          krępowała niby powrozami i przejmowała strachem a słodkością, dreszczem,
 4     2, 17|             coraz większa ckność ją przejmowała i rozdrażnienie zarazem,
 5     2, 17|            rozeznawała, tak ją całą przejmowała głęboka radość, że za nią
 6     2, 20|       deliberował - i taka złość go przejmowała, taka zazdrość gryzła, że
 7     2, 25|           przygasały spory, dobrość przejmowała serca i wesołe półkrzyki
 8     2, 25|  przycichało z wolna, bo zawziętość przejmowała serca i jakaś sroga, pewna
 9     3, 30|          duszach, że dziwna błogość przejmowała wszystkich, jeno lipeckie
10     3, 32|             z myśleń i niepewności. Przejmowała ją jeno dziwna tęskność,
11     4, 48|           był w izbie i taką trwogą przejmowała go ta żółta, znieruchomiała