Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |        wydyma, a drugi je zasię precz żenie."~
 2     1, 10|      oczy przecierał i odpędzał precz od się te mary mamiące,
 3     2, 22|           Rzekłem swoje, ruszaj precz, wilkom cię każę jeszcze
 4     2, 24|       wyrwali go jak pokrzywę i precz wyrzucili na zatracenie!~
 5     3, 27|      gęganiem i sykami; wygnała precz gęsiory, iż wnetki wojnę
 6     3, 32|      niby wicher i odrzuciła go precz kiej ten wiecheć, jaże bęcnął
 7     3, 35|         przez okno do sadu...~- Precz z moich oczu! Nic tu twojego,
 8     4, 41|   pierwej ruszy i pójdzie sobie precz.~A w Jagusi jakby już wszystko
 9     4, 45|       przytrzymać odciepnął ich precz kiej kondle, uskoczył w
10     4, 47|      wstydu i boleści.~- Poszła precz i w tej minucie, bo każę
11     4, 48| straszną zawziętością.~- Poszła precz! A do budy, ty suko! - zakrzyczała