Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    ostała. Troje ich, a mają piętnaście morgów, to niby na Jagnę
 2     1, 4 | rubla! Za proch Kuba zapłaci piętnaście kopiejek od sztuki, odtrącę...
 3     1, 4 |  sarnę... a niby ja za proch piętnaście... całego rubla!... niby
 4     1, 7 |      Szkoda... dobrze wart z piętnaście papierków... ale może to
 5     2, 14|     Po pięć złotych i groszy piętnaście bierze Mateusz...~- Aż tyla!
 6     2, 14|     płaci dwa złote i groszy piętnaście.~- Chodziłaś pytać? - krzyknął.~-
 7     3, 29|      oszukańce dają mi tylko piętnaście złotych, a wełniak całkiem
 8     3, 33|      go bowiem Balcerkowa za piętnaście rubli, które był kiejś pożyczył
 9     3, 33|  rozmierzać kolonię, że całe piętnaście familii osiądzie na folwarku.~-
10     3, 33|      winien jednemu Niemcowi piętnaście tysięcy rubli. Oddać nie
11     4, 45|      mam tegorocznych rojów? Piętnaście! A mocne, jak stare, już