Tom, Rozdzial

 1     1, 11|       powinnaś trzymać! - dodała obcierając oczy.~- Józka dobra dziewczyna,
 2     3, 32| utrudzony siadł pod krzyżem, pot obcierając i te łzy poczciwe~A naród
 3     4, 37|          kiwając smutnie głową i obcierając tę ciężką, żalną łzę, że
 4     4, 37|         długi, serdeczny pacierz obcierając rzęsiste łzy.~- By chociaż
 5     4, 37|     któraś z boku, zaś Płoszkowa obcierając oczy dodała:~- Tak se łaskę
 6     4, 39|         z brewiarzem pod pachą i obcierając łysinę przywitał dobrym
 7     4, 40|     kapocie śpiącego Pietrusia i obcierając rzęsisty pot zapatrzył się
 8     4, 41|           a głaskać po włosach i obcierając jej twarz zapłakaną, całował
 9     4, 41|       jeszcze gorzałką i starszy obcierając wąsy rzekł uroczyście:~-
10     4, 45|          z gęsiami? - przystanął obcierając spotniałą twarz.~- Wyszłam
11     4, 49|       środka, ale rychło wyszedł obcierając ukradkiem łzy. Nastusia