Tom, Rozdzial

 1     1, 11|       Idę w te pędy. Moiściewy, obaczę ino, co się z nim dzieje,
 2     2, 18|         to chybcikiem przylecę, obaczę ino, czy gospodarz nie przyszli...~-
 3     2, 18|        domu, obrządzają. To ino obaczę i zaraz przylecę...~- Przychodź,
 4     3, 32|    wśród drzewin.~- A może go i obaczę! - dumała wystawiając twarz
 5     3, 34|         niego. Bóg wie, kiej go obaczę.~- Może i prędzej, niźli
 6     4, 38|       drugimi... święte miejsca obacze... co nowego się przewiem...
 7     4, 40|         i ruszył do przełazu.~- Obaczę pola i wrócę! - rzucił za
 8     4, 41|      parzącym.~- Zaraz przyjdę, obaczę jeno, jakie to drzewo zwożą.~
 9     4, 45| pacierzem dygotało jej serce:~- Obaczę go znowu! obaczę!~A nieraz,
10     4, 45|       serce:~- Obaczę go znowu! obaczę!~A nieraz, kiedy klęczała
11     4, 48|        pana Jasia już nigdy nie obaczę...~Kieby pachnący wiater