Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       nieco i chodził już oczami krok za krokiem za parą tłustych
 2     1, 5 |      wozów, toczących się wolno, krok za krokiem, taka ciżba była,
 3     1, 6 |          śliski, koń utykał i co krok przystawał odpoczywać, że
 4     1, 11|       też, śmieli, mój Jezus!~Co krok, to Jasiek się rozczapierzał
 5     2, 18|      Chodził znowu długo, a Łapa krok w krok za nim.~- Kto tak
 6     2, 18|       znowu długo, a Łapa krok w krok za nim.~- Kto tak wymalował? -
 7     2, 21| ramionami.~Nic nie rozeznał i na krok jeden, że Hanka omackiem
 8     2, 25|       koni, nie ustępując ani na krok, ile że przybywała im ciągła
 9     3, 26|         ci teraz szła wolniuśko, krok za krokiem, ledwie dychając
10     3, 32|       już od samego przyjścia na krok jej nie odstępował i pomagając
11     3, 32|     coraz częściej, bo prawie co krok natykała się na jakąś parę,
12     3, 35|         odciągnąć, ale że ani na krok nie ustępował, wczepiła
13     3, 36|          pod ciężarem i z wolna, krok za krokiem szedł i tym błogosławiącym,