Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |     dobrodzieju!~Przypadła mu do kolan roztrzęsioną głową, a łzy
 2     1, 1 |        cna, aż jej odsłonięte do kolan nogi bieliły się po roli.
 3     2, 16| przychylił, że głową dotykał jej kolan.~Nie spostrzegła go od razu,
 4     2, 18|         gładził tulący mu się do kolan psi łeb.~Przyszła wkrótce
 5     3, 28|        głowiny, tulące mu się do kolan, i zabierał się do wyjścia.~-
 6     3, 29|       tulące mu się z piskiem do kolan przytulił poczciwie i kiej
 7     3, 30|       klęczy cisnąc głowę do jej kolan... to żal ją ścisnął za
 8     3, 33|         podziwem.~Ugięta była do kolan, spod czerwonej chusty,
 9     3, 36|   spencerki, podwinęli portki do kolan, rozstawili się pobok i
10     4, 48|      bruździe i cisnąc mu się do kolan wpierała w niego oczy, przepaści
11     4, 48|       kłosach, zwisających im do kolan, szli w łuny zachodu wpatrzeni,