Tom, Rozdzial

 1     2, 14|    Hanka się rozgadała, pomału, jękliwie, a dała upust żalom swoim
 2     2, 18|   dopiero po chwili zaczęła się jękliwie tłumaczyć:~- To... ten Łapa...
 3     2, 21|       odwagę, aż w końcu zaczął jękliwie:~- Zrób z nim zgodę, na
 4     3, 26|         wnet i czajki zakwiliły jękliwie na moczarach.~Boćki też
 5     3, 32|        pobożne pieśnie wyciągał jękliwie, uszami strzygł na wsze
 6     3, 36|        ze wszystkich stron biły jękliwie, nieprzerwanie:~- Gospodarzu!
 7     4, 37| strasznie, tak rozpacznie i tak jękliwie, jaże łzy się cisnęły, zamierało
 8     4, 38|       śpieszył zapóźniony dziad jękliwie przyśpiewując, a po wozach
 9     4, 38|      wyciągał do przechodniów i jękliwie skamłał o wspomożenie.~Jakby
10     4, 40|      kurzawa piór, zbój uciekł, jękliwie zakrzyczały kuropatki, a
11     4, 42|       przysiedli pod żytem, jął jękliwie tłumaczyć:~- A mogę to,