Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |        się śmiać.~Izba też cała gruchnęła śmiechem i wnet posypały
 2     1, 8 |          Rozdział 8~ ~Nazajutrz gruchnęła po Lipcach wieść o Borynowych
 3     1, 12|      gdzie babia słabizna!~Izba gruchnęła śmiechem.~- Z Jagustynką
 4     1, 12|          bo po wieczerzy muzyka gruchnęła w chałupie z taką mocą,
 5     2, 25|     jakoś na samym odwieczerzu, gruchnęła po wsi nowina, że dziedzic
 6     3, 32|        żeby nogi połamał, co? - gruchnęła na parobka.~Jasio, spostrzegłszy
 7     3, 33|       się ludzi nie czepiała! - gruchnęła nie mogąc już wytrzymać.~-
 8     3, 34|      Juści, co zaraz rzęsiściej gruchnęła muzyka, bo grajki wiedziały,
 9     3, 35|         chałupą.~Zaś Balcerkowa gruchnęła na Mateusza:~- Psy na was
10     4, 42| dorzucił ktosik, a cała karczma gruchnęła śmiechem rozumiejąc, co
11     4, 49|         w niedzielę, przed sumą gruchnęła po wsi wieść, zgoła niepodobna