Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |      ino tał przy szynkwasie z grubą Magdą od organisty, która
 2     1, 5 | niedopasiona, bo ino w gnatach gruba, a nie w słoninie.~- Ocyganiają,
 3     2, 21|       trudem sączyło się przez grubą pokrywę śniegów, wiszącą
 4     2, 22|         a po niej wtoczyła się gruba kiej beczka Płoszkowa, czerwona
 5     3, 28|      słoninę na grzbiecie miał grubą dobrze na sześć palców i
 6     3, 28|      pilnie.~- A słoninę to ma grubą, że szukać! - zaśmiała się
 7     3, 29|       że Płoszkowa rej wiodła: gruba, spaśna, z rozczerwienioną
 8     3, 30|     wyciągać cieniuśką, a kiej grubą; jemu też oddawali gościńce.
 9     3, 30|        już przedzwaniali, kiej gruba Płoszkowa, odwiedziwszy
10     4, 39|       zapłacić!~Zakrzyczała go gruba, rozczerwieniona Płoszkowa:~-
11     4, 40|        wyrośnięte, słomę miało grubą i kłosy niby baty.~- Kiej