Tom, Rozdzial

 1     2, 13|             Sza... sza... w handlu gniewu nie ma o to słowo... bierzecie
 2     2, 19|         już mi księdza wołali, ale gniewu do ciebie nie mam nijakiego
 3     2, 22| straszności, przez ciemnice Bożego gniewu i przez jasności łaski Jego
 4     2, 22|           kim zawiśnie ręka Bożego gniewu!~A i diabli nie stali już
 5     2, 24|         wzburzonych, kiej ten głos gniewu powszechnego, co objął wszystkie
 6     2, 24|       ogarnęło go jakby szaleństwo gniewu i nienawiści, wstały wszystkie
 7     2, 25|          zaś, kiej ten bór wichurą gniewu przejęty, zwarły się chłopy
 8     3, 33|           zuchwale.~Jaże cierpła z gniewu, bić by jeno ten pysk niepoczciwy,
 9     4, 44|     gminnym.~Antek poczerwieniał z gniewu, lecz nim się zebrał na
10     4, 47|          to? - rozczerwienił się z gniewu.~- Na prześpiegi za nią
11     4, 48|            w sobie zbudzić do niej gniewu i odrazy.~- Co ci jest?