Tom, Rozdzial

 1     2, 13| zastygła w śniegach. Przemglone dale tak się stapiały, że ani
 2     2, 15|       zapatrzył siwymi oczami w dale, stary już był, zeschły
 3     2, 23|  zaległo puste i nagie ugory, a dale majaczyły jakoby przez szare,
 4     2, 25|        zmodrzało, odsłoniły się dale przymglone, zdziebko jakby
 5     3, 31|      zwieszało, ziemie gasły, a dale jęły modrzeć, kiej pokończywszy
 6     3, 32|       oczom lecącym przed się w dale jasnego nieba, w rzekę rozmigotaną
 7     3, 34|       jeno co jakoś pomroczało, dale się przyćmiły, zahuczały
 8     3, 36|    cichość biła z pól, zamglone dale łączyły ziemię z niebem,
 9     4, 37|         pochmurne, ku lasom i w dale zamglone, skowronki śpiewały
10     4, 38|       świecie, mroczniały pola, dale stapiały się już z niebem,
11     4, 47|          ciężkie żyta, w jakieś dale, widne jeno jej duszy zamierającej.~