Tom, Rozdzial

 1     1, 11|       to złoto zboża, co ino na cepy czeka, to se używaj za letnie
 2     2, 13|  przywartych wrótni stodół biły cepy od rana do późnego wieczora,
 3     2, 18|        skóry tak samo imają się cepy jak i kużdego! - Ale nie
 4     2, 25|        z czym, kosę, to z kosą, cepy, kłonice, siekiery, a brać!~-
 5     2, 25|        to widły zardzewiałe, to cepy, a tu i owdzie kiej błyskawica
 6     2, 25|      potrząchał widłami, któren cepy dzierżył mocno w garści,
 7     2, 25|     srogie twarze, kije, widły, cepy i tyla narodu rozgniewanego,
 8     2, 25|       się chłopy ramię w ramię, cepy przy cepach, widły przy
 9     2, 25|      widać, bo naraz zawarczały cepy i kilkadziesiąt bijaków
10     2, 25|   wściekłością.~Porzucali kije, cepy, widły, a. zwarli się na
11     4, 49| gdzieniegdzie po stodołach biły cepy, spiesznie młócące na chleb.