Tom, Rozdzial

 1     1, 12|      kościół święty, nieśmiertelny, Boży! Gdzie ino duszy człowiekowej
 2     2, 15|            się robiło, niecoś świat Boży oglądało, oczy pasło i duszy
 3     3, 26|  przychodziło!~- A może jeno dopust Boży za złość ludzką i grzechy!~-
 4     3, 29|    poddaniem się znosząc ten dopust Boży. Jakże? gdyby tak kużden
 5     3, 30|       wyglądały rozziewane na świat Boży, któren stojał w słońcu,
 6     3, 30|   wywierając drzwi a okna, na świat Boży lecieli spojrzeć, na sady
 7     3, 31|             wydających się na świat Boży...~Szły zaś i drugie, do
 8     3, 33|          przyjąłbym, trudno, dopust Boży, ale tak, powiedzą, co la
 9     4, 37|      szerokie pola i ten cały świat Boży.~- Żeby tak pospłacać i
10     4, 37|       przypełzały żuczki i wszelaki Boży stwór, a wraz z nimi spływał
11     4, 49| przykazaniom i ściąga na wieś gniew Boży i jego straszną pomstę!