Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |        i taka młodość i zdrowie biło od niej.~- Dziedzicówna
 2     1, 10|       od niej.~A bystre światło biło z jej chałupy, jasne i wesołe
 3     1, 11|        z nagła, jakby sto cepów biło w boisko, i nierozplątana
 4     1, 11|       drygliwą, to sto hołubców biło w podłogę, sto głosów krzykało
 5     2, 13|    przez odmrożone nieco szybki biło białawe, zimne światło śniegów;
 6     2, 16|    gardle, serce dygotało i tak biło, że chyba słyszeć musieli
 7     2, 25|         odrywało się od swoich, biło gałęziami i z jękiem śmiertelnym
 8     3, 30| przewalało się nad folwarkiem i biło spiętrzonymi falami w niebo,
 9     4, 39|    jarzącego światła, bo słońce biło przez wywarte drzwi rozlewając
10     4, 42|   głębokiej radości, jaże serce biło mu kiej młotem i gardziel
11     4, 45|        latały czerwone wargi, a biło od niej taką radością? Obiegał