Tom, Rozdzial

 1     2, 14|           śniegowej topieli, że ni znaku, ni głosu nie ostało po
 2     2, 14|             bo zimno. Żeby mi tu i znaku po tobie nie zostało! -
 3     2, 20|           i jak kamień we wodę, ni znaku po nich! To i niejeden w
 4     3, 27|            Pusto było jeszcze i ni znaku życia, świt jeno skrzył
 5     3, 28|         podwórzu szukała; nikaj ni znaku po nim, więc już prosto
 6     3, 32|        Rano lało, a teraz wody ani znaku.~- Zwiesna przeciek, to
 7     3, 32|        Tylko na naszych polach ani znaku jeszcze owsów i jęczmionów.~-
 8     4, 38| chłopskiego narodu.~- Dobrodzieje, znaku nie zrobi, choć z jajka
 9     4, 40|          galancie i mgły opadły do znaku, kiej dopiero ode wsi zaczęły
10     4, 43|       zdrapuj, to przejdzie ci bez znaku, jak Nastusi.~- Kiej tak