Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |          a i gąski, bo to już zimne nocki, trza zagnać pod strzechę,
 2     1, 5 |     krótkie były jeszcze, ale zimne i coraz częściej przeciągały
 3     1, 6 |    utkane.~Szły nieskończone, zimne, przenikające szarugi jesienne.~
 4     1, 11|   rozgrzana - tyle że to piwo zimne popijała, a oczami wodziła
 5     2, 13|    nieco szybki biło białawe, zimne światło śniegów; lodowe,
 6     2, 16|       na święta całe, a tylko zimne szkliwo wody przejrzystej,
 7     2, 20|    ale spotkawszy jego szare, zimne, nieubłagane oczy i zacięte
 8     2, 25|     do siebie i stali kiej te zimne słupy, że jeno serca biły
 9     3, 36| równym, spokojnym rzutem kos, zimne ostrza jeno łyskały ze świstem
10     3, 36|      wskroś przewiercały kiej zimne noże,~Na próżno się odwracała,