Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |       kapusty, siniejącej bladą zielenią albo rdzawej niby pasy blachy
 2     3, 26| wszystkim, co wnetki się stanie zielenią, kwiatem i kłosem pełnym.~
 3     3, 26|         były jasną, młodziuchną zielenią.~A choć to i najprawdziwsza
 4     3, 30|   świergotami dzwoniący i młodą zielenią przytrząśnięty.~I u Borynów
 5     3, 30|          na sady przytrząśnięte zielenią, na te nieobjęte ziemie
 6     3, 31|      drzewina tryskała wezbraną zielenią, a wszystek świat wzbierał
 7     3, 32|         ledwie przytrząśniętymi zielenią. Słońce przypiekało niezgorzej,
 8     3, 33|        złocie całe i bledziuśką zielenią przytrząśnięte, czas był
 9     3, 34|        ściany i okna ginęły pod zielenią, zaś w snopki dachu nawtykała
10     4, 38|         chatach, przystrojonych zielenią, w dalach przebłyskujących