Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |                 Dałyby mu wycugi że na wyrobek by chodził, z głodu by zdychał
 2     1, 4 |       skrzywdziły, a ona na starość na wyrobek chodzić musiała, ale że
 3     1, 8 |             starość na poniewierkę, na wyrobek! Żebyśta, ścierwy, pode
 4     1, 10|               głupi, to niech idzie na wyrobek, niech go stary wygoni,
 5     2, 13|           prawda, że mu to i nijako na wyrobek iść, markotno, ale co począć,
 6     2, 13|                wycygani, do takiego na wyrobek nie pójdę...~- Kto nie ma
 7     2, 13| niepowstrzymanym pragnieniem ucieczki. Wyrobek, nie wyrobek, byle ino stąd
 8     2, 13|     pragnieniem ucieczki. Wyrobek, nie wyrobek, byle ino stąd iść... Hej!
 9     4, 42|            kiej ten ostatni, na ciężki wyrobek staję! Juści, com grzeszny,
10     4, 49|             pójść pójdzie chudzina, na wyrobek. I żeby se chociaż użyła!~-