Tom, Rozdzial

 1     2, 25|   nawet już nie baczył, co ona wyrabia, choć dobrze pewnikiem wiedział
 2     3, 29|          No, no, co się to nie wyrabia z ludźmi... I mnie by trza
 3     3, 32|        Sama widzisz, co się tu wyrabia...~- Mogłam to wszyćkiemu
 4     4, 40|    dbając, co się tam bez niej wyrabia, stróżując jeno, a cięgiem
 5     4, 41|    polach, daleko.~- Co się to wyrabia u Dominikowej?~Ale przejrzała
 6     4, 41|     czego idzie i co się z nią wyrabia. Dopiero kiej się już całkiem
 7     4, 42|   chociaż dobrze czuła, co się wyrabia, nie przeciwiła się niczemu,
 8     4, 45| Dominikowa czuła, że się z nią wyrabia cosik dziwnego, ale nie
 9     4, 46|       i oczekiwań.~- Co się to wyrabia? - spytała Balcerkówny,
10     4, 47|        nie wiada, co się z nim wyrabia.~- Przeciek nieraz już tak