Tom, Rozdzial

 1     2, 13|          ponurą i milczącą ciżbą waliły się na niebo; szły od północy
 2     2, 13|  środkiem drogi, wprost na niego waliły jakieś sanie w kłębach kurzawy,
 3     2, 25|        zwalonych drzew, siekiery waliły bez przestanku, zgrzyt pił
 4     3, 28|      Zdrowaś - że kiej na odpust waliły, a dzieci się też sporo
 5     3, 29|      każdym kroku: płoty się ano waliły miejscami, gdzie zaś przez
 6     3, 29|       takim krzykiem nieustannym waliły na koła, a wiater kieby
 7     3, 30|      smolne szczapy, czarne dymy waliły słupami, a krwawy, zwichrzony
 8     3, 32| gościniec; gliniaste wody rowami waliły, w bruzdach burzyła się
 9     3, 32|         pod płoty, bo całą drogą waliły kobiety, leciały szumnie,
10     3, 35|         ścianą na słońcu, tak ją waliły łbami prosięta dobierając