Tom, Rozdzial

 1     2, 15|      skoro ludzie popowracali i uspokoiło się nieco, rzekł tak głośno,
 2     2, 21|      dwór, wiatr całkiem ustał, uspokoiło się zupełnie, noc była ciemna,
 3     2, 22| zapytała Sochowa, gdy się nieco uspokoiło.~- A Jasiek Przewrotny,
 4     3, 29|        i po świecie roztrzęsie.~Uspokoiło się dopiero nad ranem, ale
 5     3, 29|         już rankiem całkiem się uspokoiło, deszcz przestał i ciepło
 6     3, 34|    bruzd waliła spieniona woda.~Uspokoiło się dopiero pod sam wieczór,
 7     3, 35|     dzieje.~A ledwie się niecoś uspokoiło, gdy naraz stara wyrwała
 8     3, 35|        nią pozostała.~Wkrótce i uspokoiło się całkiem. Dominikowa
 9     4, 43|      kiej się już prawie do cna uspokoiło i padał deszcz coraz drobniejszy,
10     4, 49|     samym zmierzchu całkiem się uspokoiło i przyszła noc cicha, ciemna