Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |           karczmie, kiejby boru, i tupot nóg, jakoby bicie cepami
 2     1, 9 |           w surowym milczeniu, ino tupot nóg się rozlegał głucho,
 3     1, 10| przymrozkiem i takie słuchliwe, że tupot i ryki pędzonego do wodopoju
 4     2, 16|             tłumami walili, że ino tupot nóg rozlegał się w suchym
 5     2, 19|            to wrzask się podniósł, tupot, krzyki, że już żadnego
 6     2, 23|           bek zajęczy, potem ostry tupot, wrzawa charczeń, kotłowanina
 7     2, 25|        pojedyncze okrzyki i głuchy tupot wielu nóg, a nie wyszło
 8     3, 32|          się rozpościerała, że ino tupot nóg się rozlegał i pryskały
 9     3, 34|           ustawszy milknął, że ino tupot nóg się rozlegał, w onej
10     4, 45|       Przebudził go dopiero koński tupot i parskanie, a dojrzawszy