Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |  przędziwo zagonów, płachty pól szarych, sznury miedz pełnych kamionek
 2     1, 2 |   sennie pochylonych, do płotów szarych.~Antek z Kubą zwozili ziemniaki,
 3     1, 6 |    świat z wolna zatapiał się w szarych, mętnych szkliwach deszczów,
 4     2, 16|        dziwne...~Wieś zginęła w szarych, śnieżystych mrokach, jakby
 5     2, 19|      niekaj na zachodzie z tych szarych popiołów żarzyły się kieby
 6     3, 26|    pośmiechując się do tych pól szarych, w zielonawe mgły przysłonionych,
 7     3, 30|       się nad wsią, że nawet po szarych polach czerwieniały kobiety
 8     3, 32| Deszczowe mgły już opadły, że z szarych, kamiennych płotów wynosiły
 9     4, 37|      oszalałe, zaś po drogach w szarych tumanach kurzawy jęły turkotać
10     4, 48|  tumanami, że szli jakby w tych szarych, duszących obłokach.~Jagusia