Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |   jęczał cicho i łzy jak groch sypały mu się tak gęsto po twarzy,
 2     1, 10|        w głownie, aż iskry się sypały - zły był, ognie chodziły
 3     2, 13|    spadały kłakami rudnymi, to sypały się barwione jako te żużle
 4     2, 15|       kości właził, czy śniegi sypały, że topora własnego mało
 5     2, 16|        w biegu drzewiny i krze sypały strugami okiści niby tą
 6     2, 16|      łzy, co się jej jak groch sypały, prosiła cicho:~- Dajcie
 7     2, 19|       rozżarzane wichurą pędu, sypały iskrami i buchały krwawym
 8     3, 28|       po sadach albo zaś nawet sypały śnieżne krupy grube kiej
 9     3, 29| kobietami, a biadania i płacze sypały się jako ten deszcz rzęsisty.~
10     3, 33|    senne rzęsy, a lśniące rosy sypały się gradem perlistym.~Długi