Tom, Rozdzial

 1     1, 11| świergotał, figle czynił jakby na sprzeciw bębenkowi, któren ucieszny
 2     2, 16|    zajdzie. Nie powiadaj tylko na sprzeciw Maciejowi, bo mu markotno
 3     2, 25|        Jagna cosik zamamrotała na sprzeciw, ale tak na nią srogo gębę
 4     2, 25|          jakiś zły i ciskał ją na sprzeciw.~Ulegać bowiem ulegała,
 5     3, 27|         dobrodziej, rychtowany na sprzeciw przez Dominikową.~Tyle że
 6     3, 27|          złość i chęć robienia na sprzeciw.~Juści, że ją i matka podmawiała,
 7     3, 33|        boja. Któż to mu stanie na sprzeciw? Drugi za taką sztukę dobrze
 8     4, 41|           nie dał w niewolę, a na sprzeciw, rozglądał się w nich trzeźwo,
 9     4, 49|          i przeciwko gromadzie na sprzeciw idziecie! Baby wam nie darują
10     4, 49|  Postanowili, to cóż znaczy jeden sprzeciw, nic.~- Masz do niej złość! -