Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      chłopem?... Krzyczałam, to mę sprał i zrobił, co chciał... A
 2     1, 6 |               Zięciaszek ci go tak sprał kołkiem, że aż mu wątpia
 3     1, 8 |        jakie go roztrzęsały; Witka sprał, bo pod krowy słomy nie
 4     2, 17| przesiadywała, ale potem Franek ją sprał i wygonił, pono z młynarzowego
 5     2, 22|            koń ciągnąć nie chciał, sprał go wtedy kozicą, co wlazło,
 6     2, 25|         pacierza, borowy go zmógł, sprał; w śniegu utytłał i do ucieczki
 7     4, 38|            jak go to raz organista sprał, że krowy puścił w Pryczkowy
 8     4, 41|          przy uczeniu pierwszy raz sprał po pysku...~- I wzwyczaiłeś
 9     4, 44|            gardzieli!~- W jarmarek sprał go strażnik, to powieda,
10     4, 47|         miłościwy, żeby me chociaż sprał, skopał, sponiewierał, lżej