Tom, Rozdzial

 1     2, 19|      ziemi, a niech jeno śnieg spadnie, ziemia się przesłoni, a
 2     2, 25|        głuchnie, a leda chwila spadnie i świat cały roztratuje.~
 3     3, 33|      ale jemu włos z głowy nie spadnie. Z urzędnikami się zna,
 4     3, 33| pójdzie i wszystko na jej ręce spadnie; już i tak ledwie mogła
 5     4, 38|           Korona mu ze łba nie spadnie, że przystał do dziadów,
 6     4, 40|     źle takiemu, któren z woza spadnie, pod koła zleci! Koni na
 7     4, 42|      lamenty, samo z nieba nie spadnie, jak się kulasami nie wyrobi.
 8     4, 47|   zdzierusowi, niech mu kałdun spadnie.~Tak jej ulżyło, że śpieszniej
 9     4, 49|  przeczuwała nawet biedula, że spadnie na nią jeszcze cosik gorsze
10     4, 49|        na ową Sodomę i Gomorę! Spadnie i wszystkich wytraci, bo