Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     giez ukąsi, bo płowe włosy spadały mu grzywą na oczy, to zaglądał
 2     1, 5 |       na przedwieczerzę często spadały deszcze, krótkie były jeszcze,
 3     1, 6 | skrzypiał, chwiał się i główki spadały w błoto... a przed oczami
 4     1, 10|      twarzy i włosy mu cięgiem spadały na oczy, jarzące jak u żbika...
 5     2, 13|      jakby z wygasłego słońca, spadały kłakami rudnymi, to sypały
 6     2, 20|       nie pamiętali, to śniegi spadały ogromne, to znowu były całe
 7     2, 23|       nieme błyskawice, a usta spadały na się z piorunową mocą
 8     2, 23|       zawierała powieki, mroki spadały czarną, nieprzeniknioną
 9     3, 26|       te nowinki kiej kamienie spadały na nią i przejmowały duszę
10     3, 33| stodoły, krążyły w powietrzu i spadały co trocha na czerwone dachy