Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |          ledwie jako to wilczych ślepiów migotanie.~
 2     3, 27|       dla kogo?~La tych babskich ślepiów, zazdrośnie taksujących
 3     3, 28|    poczuł na sobie moc jej złych ślepiów, niejednego już pokręciło
 4     3, 30|      sprawny ten wasz Witek i ze ślepiów mu dobrze patrzy.~- Juści,
 5     3, 32|       przycinki ni widząc babich ślepiów, co ją obiegały cięgiem,
 6     3, 33|         ale już przez zębów i ze ślepiów jej cieknie; Ulisia niby
 7     4, 37|    niekaj boby tysiącami białych ślepiów stróżowały przy ziemniakach,
 8     4, 38| bezwolnie.~- Toteż dzieuchy dziw ślepiów za nim nie pogubią. Głupie,
 9     4, 40|         i czarne, niepojęte gały ślepiów.~Powróciła do łóżka i leżąc
10     4, 45|      Jakoż od tej chwili sto par ślepiów jeszcze zacieklej poszło