Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        na gorzałę mają.~- Prawdę rzekliście, bo ano tak i jest.~- Ho,
 2     1, 3 |          taki, kieby we żniwa.~- Rzekliście.~Jakoż i tak było, bo drogę
 3     1, 6 | nieboszczce ostało pięcioro...~- Rzekliście! Ale ino głupie uwierzą,
 4     1, 6 |           niźli wziął, więcej.~- Rzekliście!~- Co wiadomo; nie z wiatru
 5     1, 8 |      Jagna też po myślenie ma.~- Rzekliście! - zawołał radośnie i przysiadł
 6     1, 8 | urodniejszej i u lepszej maci!~- Rzekliście!;..~- Ja, wójt, to wama
 7     2, 17|          dać, by się znarowił!~- Rzekliście mądre słowo, Macieju; jutro
 8     3, 32|          i stadu przewodzić...~- Rzekliście! Ale po prawdzie, co poniektóre,
 9     4, 39|      krzywdę dobrze pamiętamy.~- Rzekliście! Tu idzie o sześć morgów,
10     4, 39|         próżnicy klektać. Prawdę rzekliście. Hanka, że trza poczekać