Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |              Czasem taki, że i do rany przyłóż... to znowu całe
 2     1, 12|            jakby kto żywym ogniem rany przysypywał, że zerwał się
 3     2, 22|        bronił kościołów, na darmo rany ponosił, głód cierpiał,
 4     2, 22|         skonał, dmuchali mu w one rany straszne, bych się barzej
 5     3, 30|         sobie, nie pomnąc na Jego rany ni krew świętą, wylaną dla
 6     3, 32|           wierzba, okrywając jego rany młodymi pędami. Strasznie
 7     3, 33|      rozpowiadać swoje krzywdy, a rany okazywać każdemu, kto jeno
 8     4, 39|        nożów przebiło i wszystkie rany spłynęły krwią serdeczną
 9     4, 44| Grzelowych rzekł:~- Jagniątko, do rany go przyłóż, a nie spodziejesz
10     4, 49|         gorzkich łez, a wszystkie rany duszy spłynęły jakby tą