Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |       nie zadrze ogona i w skok przede mną! A lećże se, zapowietrzona,
 2     1, 3 |      Ale nie uciekła, ino wciąż przede mną leciała - aż do samej
 3     2, 16| winowata, nie, to czemu stajesz przede mną jak ta dusza pokutująca,
 4     2, 18|     każden czas, cięgiem stoisz przede mną, na oczach mi wisisz.
 5     2, 22|      tom się bronił!~- Za bicie przede mną sprawa, ale i sprawiedliwość
 6     2, 24|         nie wspomniała!~- Taiła przede mną! - pomyślał, jakby mu
 7     3, 27|           organista wygadał się przede mną, że stary musi mieć
 8     3, 28|        Wysilał się na spokój.~- Przede mną cyganiliście, jedno
 9     3, 30|   jednaka bieda! Młynarzowa się przede mną uskarżała na swoje dziewki,
10     4, 46|    lecisz, jakbyś chciała uciec przede mną...~- A bo prawda! Obaczy